| فصلنامـه علمی پژوهشـی حسابداری مدیریت، دوره 11، شماره 37، تابستان 1397، صفحه 41-58 اصل مقاله (646 K) | |
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |
| نویسندگان | |
| فرشید ایمر1؛ منصور گرکز2 | |
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، موسسه آموزش عالی حکیم جرجانی، گرگان، ایران | |
| 2دانشیار گروه حسابداری، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران | |
| چکیده | |
| تحقیقات زیادی نشان می دهند که تخلفات کوچک غیر اخلاقی، باعث رفتار فاحش تر در طول زمان خواهد شد که به عنوان الگوی رفتاری شیب لغزنده عنوان می شود در مقابل تحقیقات زیادی یافته های متناقض دارند که نشان داده است انجام عمل غیر اخلاقی اولیه هنگامی که این رفتار شروع به ایجاد تضاد با هویت اخلاقی فرد می کند می تواند انگیزه درونی را به پایان برساند یا رفتار غیر اخلاقی را محدود کند. که از این رفتار نیز به عنوان رفتار مجاز یا جبرانی عنوان می شود. به باور ما هر دو نظریه می تواند در حسابداری وجود داشته باشد که به تفاوت های فردی و محیطی بستگی دارد. ما در این پژوهش، نقش تفاوت های فردی از جمله سطح متارکه اخلاقی و خودشیفتگی را در بین اعضای جامعه حسابداران رسمی ایران بررسی نموده ایم. تعداد جامعه نمونه با استفاده از فرمول کوکران 300 نفر تعیین گردید. و به کمک تجزیه تحلیل واریانس از طریق طراحی مدل خطی عمومی پس از اثبات تاثیر معنی داری بین متغیر ها به مقایسه میانگین گروه های مختلف پس از قرار گرفتن آنها در ساختار شیب لغزنده پرداخته شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که هر دو نظریه در حسابداری وجود دارد و ویژگی هایی شامل سطح پایین خودشیفتگی و تمایل به نادیده گرفتن اخلاقی، رفتار سازگار با شیب لغزنده را نشان می دهند. از طرف دیگر، خودشیفتگی بالا و سطح پایین متارکه اخلاقی، رفتار جبرانی را نشان می دهند. | |
| کلیدواژه‌ها | |
| شیب لغزنده؛ رفتار جبرانی؛ متارکه اخلاقی؛ خودشیفتگی؛ تصمیم گیری اخلاقی در حسابداری | |
درباره این سایت